"Geef elkaar de ruimte"
Venray | Het is feest bij Math (71) en Mien (69) Basten-Voesten in Venray. Een feest met een gouden randje, want vijftig jaar geleden stapten ze in het huwelijksbootje. Het bereiken van die mijlpaal wordt in de zomer samen met familie, vrienden en bekenden gevierd. "Ons geheim? heel simpel: elkaar de ruimte geven", zegt Math.
Door Ron Koenen
Math zag het levenslicht in Rosmalen, maar groeide op in Oostrum. "Mijn vader ging op Paschalis werken als verpleger. Aan het einde van de oorlog zijn we daarom naar Oostrum verhuisd. Eerst woonden we als gezin met negen kinderen in een kippenkooi aan de Oirloseweg, later in een nieuwe woning aan de Westher Thienweg, direct aan het spoor."
Het contact met de Mien Voesten, die opgroeide in een gezin met twee kinderen, kwam tot stand via een vriendin van Mien. "Die woonde in Oostrum ", weet Mien zich nog goed te herinneren. Met carnaval in Oostrum sloeg de liefdesvonk tussen de twee over. "Tijdens het dansen, maar eigenlijk kenden we elkaar natuurlijk al."
Ruim 3,5 jaar later gaven Math en Mien elkaar het jawoord. Ze trouwden op 9 maart 1966 voor de wet en op 6 juni 1966 voor de kerk en gingen vervolgens in een huis aan de Geijsterseweg in Oostrum wonen. "Daar zijn ook onze drie kinderen Marion, Jolanda en Fred geboren. In 1971 zijn we naar de Langstraat in Venray verhuisd." Hun huis aan de Langstraat. Math is er trots op. "Ik heb als timmerman mijn brood verdiend bij verschillende bedrijven en heb uren en uren in dit huis zitten. Maar klussen is ook mijn grote hobby. Nu nog ben ik vaak in de werkplaats achter ons huis te vinden." Misschien is dat ook meteen wel een ander geheim van hun huwelijk. De man des huizes zegt het met een lach. "Mien is de baas in het huis, ik in mijn werkplaats. We hebben elk ons eigen terrein. Zoals ik al eerder zei: elkaar de ruimte geven, is enorm belangrijk."
Mien grijnst. "Wij hebben nooit knallende ruzie. Natuurlijk hebben ook wij weleens woordenwisselingen gehad, maar in een huwelijk is het gewoon geven en nemen. En ieder huwelijk kent goede en mindere tijden. In 1990 is ons huis grotendeels afgebrand. Dat was verschrikkelijk, zoiets gun je niemand. Maar gelukkig is het daarna weer opgeknapt. Ja, we wonen hier al 45 jaar met veel plezier."
Math maakte als timmerman lange dagen. Mien hield zich in die periode vooral bezig met het huishouden en verdiende een centje bij met poetsen en wassen bij gezinnen en instellingen. "Dat deed ik 's morgens. Ik zorgde er altijd voor dat ik voor 12.00 uur thuis was voor onze schoolgaande kinderen." Met plezier denken beiden ook terug aan de vakanties. "We hebben negen jaar een chalet op een camping in het Brabantse Handel gehad. Daar gingen we bijna ieder weekend met de kinderen naartoe", zegt Math. "Maar we hebben ook veel pretparken bezocht en zijn zonder kinderen ook vaak midweekjes naar vakantieparken in Nederland, Duitsland en België geweest. Nog altijd trekken we er samen graag op uit."
Waar ze ook van genieten, zijn hun kleinkinderen. In totaal zes: Kevin, Mandy, Bjorn, Sten, Mika en Tigo. "Alhoewel kleinkinderen misschien niet meer het juiste woord is, want zo klein zijn ze niet meer"", zegt Mien. "Kevin, de oudste, is al 24 jaar. Ja, onze familie is onze trots."