Fietstocht voor goed doel
Venray | Op 5 maart vertrekt de van origine uit Venray afkomstige Luc Vercauteren op de fiets van Maastricht naar Teheran. Zijn inzet is het goede doel: een betere geestelijke gezondheidszorg in Nederland.
Door Sven Poels
De afstand tussen Maastricht en Teheran, de hoofdstad van Iran, is om en nabij 7000 kilometer. Voor de meeste mensen iets wat ze met het vliegtuig zouden overbruggen. Maastrichtenaar Luc Vercauteren (40), tot zijn achttiende woonachtig in Venray, heeft echter wat anders bedacht. "Op 5 maart vertrek ik op de fiets."
Uiteraard doet Vercauteren dat niet zomaar. "Ik houd veel van fietsen, maar ik doe het vooral voor het goede doel: een betere GGz (geestelijke gezondheidszorg, red.) in Nederland." Als patiënt met een bipolaire aandoening ("Ik schommel tussen depressies en hypomanieën") heeft de nu stabiele Vercauteren namelijk regelmatig tekortkomingen ervaren in de professionele aanpak van zijn ziekte.
"Ik heb met ik denk wel vijftien psychiaters contact gehad. Over het algemeen was de behandeling heel summier – één keer in de drie maanden bloed prikken en dat was het vaak wel."
Met het voorschrijven van medicatie werd gekozen voor de makkelijke weg. "Sinds ik een jaar of twintig was heb ik voor het eerst lithium geslikt, vijftien jaar lang, en dat heeft me achteraf gezien enorm afgevlakt. Globaal gezien is de behandeling veel gericht op diagnostiek en symptoombestrijding."
Bovendien voelde Vercauteren zich in een hokje geduwd. "Onderzoek heeft aangetoond dat professionals in de geestelijke gezondheidszorg meer stigmatiseren dan wie dan ook. Dat houdt in dat ze vaak een negatiever beeld van de patiënt hebben dan de gemiddelde man op straat." Al met al een slechte zaak, meent de ervaringsdeskundige. "In plaats van telkens het label 'ongeneeslijk' te hanteren, moet er bij de behandeling meer aandacht zijn voor hoop en herstel, voor individueel maatwerk en moet de kracht van de persoonlijkheid worden ingezet in het behandeltraject."
Vercauteren heeft al een aardig idee hoe deze omslag gemaakt kan worden.
"Ik maak deel uit van een enthousiaste groep mensen – zowel professionals als ervaringsdeskundigen – die de GGz een ander gezicht wilt geven. Een van onze ideeën is het ontwikkelen van het 'PsychoseNet Herstelplatform' (onderdeel van psychosenet.nl, red.), een interactieve omgeving waarin patiënten, geïnteresseerden, naasten, ervaringsdeskundigen en professionals elkaar online kunnen ontmoeten tijdens chatsessies en op een forum. Daarnaast willen we op meerdere locaties in Nederland ook 'real life' ontmoetingen gaan organiseren, het zogenaamde 'Herstelcafé'. Samen met de afdeling psychiatrie van het Maastricht Universitair Medisch Centrum ga ik aan de slag om dit herstelplatform vorm te geven, onder leiding van professor Jim van Os."
Vercauteren grijpt zijn epische fietstocht aan om geld in te zamelen voor deze grondige hervorming. Bang voor een mislukking is hij niet.
"Ik fiets al een jaar of tien, waarvan de laatste drie jaar ook langere tochten. Toen ik onder andere naar Spanje was gefietst, dacht ik: 'Ik ga intercontinentaal'. Over Iran heb ik goede verhalen gehoord; over de natuur, cultuur, de mensen. Daarbij: hoe oostelijker je komt, hoe gastvrijer het wordt." Vercauteren schat de duur van de tocht op drie maanden. "Ik ga alleen en heb alles bij me. Via de website warmshowers.org (een online community voor fietsers, red.) ben ik onderweg vaak verzekerd van een slaapplek en een warme douche."
'Bewonderenswaardig' noemt uw verslaggever de immense onderneming.
Luc Vercauteren relativeert gelijk: "Ach, dat hoor ik wel vaker. Het zal zeker niet altijd leuk zijn, maar het wordt vaak ook genieten."