"Ik wil lekker handballen"
Venray | In april 2013 maakte Ankie Billekens samen met teamgenote Conny van Tilburg de overstap van Manual naar De Sprint in Deurne. Na bijna drie seizoenen maakt de 26-jarige handbalster de balans op en staat ze voor de keus: blijven of terugkeren naar haar jeugdliefde in Venray.
Door Henk Lammen
Toen ze drie jaar geleden Manual verliet, deed Ankie Billekens dat met pijn in haar hart. De Venrayse handbalvereniging was een groot deel van haar leven. Ze speelde in het eerste damesteam en vervulde diverse vrijwilligersfuncties. Toch vond ze de tijd rijp om te verkassen naar De Sprint, ruilde de tweede klasse in voor de eerste. "Ik wilde op een hoger niveau handballen. Zien en ervaren wat mijn mogelijkheden waren. Wat ik kon bereiken met betere speelsters om me heen." Met enkele medespeelsters trok ze jarenlang de kar bij het vaandelteam van de Venrayse handbalvereniging. In haar nieuwe omgeving was ze opeens 'gewoon' een van de selectiespeelsters. Toch had ze vanaf het eerste moment geen enkele spijt van de move. "Nee, totaal niet. Het voelde als een warm bad bij De Sprint. Vriendelijke mensen, ik had het meteen goed naar mijn zin. En het niveau in Brabant lag ook beduidend hoger. Dat is wat ik wilde."
In haar eerste seizoen werd ze meteen kampioen in de eerste klasse en promoveerde naar de hoofdklasse. Toch was er voor de Venrayse handbalster, die in dienst van Manual heel veel scoorde, geen hoofdrol weggelegd. "Het was echt een leerjaar. De trainer had zijn basisteam en voor mij was het moeilijk om daar tussen te komen. Ik heb me niet zo kunnen ontplooien als ik me had voorgesteld." Ze deed vrijwillig een stapje terug naar het tweede team om aan het begin van het nieuwe seizoen weer het gevoel van een lekker potje handballen te krijgen. Ankie greep haar kans toen in november de trainer stopte en werd opgevolgd door Daniëlle Horsten, die de A-groep van De Sprint onder haar hoede had. "Ze haalde me meteen bij de eerste selectie. We stonden op dat moment laatste en hadden maar een opdracht, ons handhaven."
De linker opbouwster leefde helemaal op en bekroonde ook haar tweede seizoen met een prijs: De Sprint won de bekerfinale in Brabant. Het huidige seizoen is er een van pieken en dalen. Haar team scoort moeilijk en neemt op dit moment de derde plaats van onderen in en levert opnieuw een strijd om lijfsbehoud in de hoofdklasse. De Venrayse handbalster kampt met enkele vervelende blessures. "Ja, het is een pechseizoen met een lies- en hamstringblessure. Echt balen." Terugkijkend op bijna drie seizoenen De Sprint overheerst een dubbel gevoel. "Ik heb twee prijzen gepakt, maar ook te weinig van mezelf kunnen laten zien. Dat is jammer. De club en het team kan ik daarin niks verwijten. Ik heb het prima naar mijn zin."
Ankie Billekens heeft het druk. Trainen en wedstrijden spelen in Deurne, daarnaast werkt ze als consulent sport en bewegen voor het Huis voor de Sport in Sittard en volgt de deeltijdstudie Sportfacility/Evenementmanagement aan het Johan Cruijff Instituut in Amsterdam. Op termijn wil ze het liefst haar horizon verbreden. "Mijn uitdaging is om evenementen te organiseren in de sportwereld. Regelen zit me in het bloed. Daarom zou ik ook het liefste op dat gebied werkzaam zijn."
Rest de vraag waar ze volgend seizoen speelt. Ze is er nog niet uit. De Sprint is een mogelijkheid, maar ook een terugkeer naar Manual om daar in het eerste team te spelen, zijn opties. Zelfs een weerzien met enkele oudgedienden van Manual, zoals Bo Kersten, Loes van Dijk en Hanneke Wijnands, in een recreantenteam van de Venrayse vereniging behoort tot de mogelijkheden. "Ik ga het de komende maanden op een rijtje zetten. Het ligt er vooral aan of ik de fysieke belasting nog aan kan. En is afhankelijk van mijn werk, of alles nog te combineren is. Het belangrijkste is dat ik weer lekker aan het handballen kom."