'Kijk hier, een stapel Red Bull'
Venray | In het kader van een project Arm en Rijk bezochten leerlingen van Gymnasium 3B van het Raayland College de Voedselbank Limburg-Noord in Venray. Een kijkje in de keuken van een voorziening waarvan in Nederland helaas steeds meer gezinnen gebruik maken. "De mensen moet zich niet schamen."
Door Henk Lammen
De voedselbank in Venray is in 2005 ontstaan uit particulier initiatief, met als doel de groeiende armoede te bestrijden door wekelijks voedselpakketten uit te delen aan mensen uit de regio. Deze mensen zijn, om wat voor reden dan ook in financiële problemen gekomen en kunnen daardoor niet meer in hun eerste levensbehoeften voorzien. Inmiddels omgedoopt in Voedselbank Limburg-Noord maken 165 gezinnen uit de gemeenten Venray, Gennep, Horst aan de Maas en Bergen gebruik van deze voorziening. In Venray worden vanuit een loods aan de Smakterweg iedere donderdag voedselpakketten uitgedeeld aan gezinnen uit de gemeente.
"Het is een excursie in het kader van het gezamenlijke project Arm en Rijk van de vakken aardrijkskunde en levensbeschouwing. We laten leerlingen kennis nemen van het feit dat er, naast de armoedeprojecten in de hele wereld, ook in Nederland armoede is. Dat mensen in Nederland afhankelijk zijn van een voorziening als de voedselbank", legt leraar Cor Sonnemans het waarom van het bezoek uit. Voorzitter Gerda van Stelten leidt de ongeveer twintig leerlingen rond in de loods. Geeft uitleg en beantwoordt met passie de vragen die op haar afgevuurd worden. De leerlingen tonen echte belangstelling voor dit vrijwilligerswerk en zijn benieuwd naar het reilen en zeilen van de voedselbank. 'Waarom doen supermarkten artikelen weg die nog goed zijn tot 2017?', 'Hier staat een heleboel Red Bull!', 'Zijn jullie als voedselbank wel eens aangeklaagd?' en 'Gaan jullie ook naar Duitse supermarkten?'
Van Stelten lijkt een beetje verrast te zijn door de nieuwsgierigheid als ze in de opslagplaats van producten wordt overstelpt door de vragen en opmerkingen. Geduldig legt ze uit hoe de Voedselbank Limburg-Noord werkt. De noodzaak van een voedselbank, de onmisbaarheid van de vele vrijwilligers die zich inzetten, de strenge wetgeving en integer omgaan met de cliënten. "We letten goed op de houdbaarheid van de producten, registreren alles wat hier gebeurt en proberen gezinnen te ondersteunen met voedselpakketten, zodat ze goede voeding op tafel krijgen. Dat wil niet zeggen dat de mensen geen voedsel meer hoeven te kopen. Wij werken alleen ondersteunend. Daarnaast wordt er goed getoetst wie wel of niet recht heeft op een voedselpakket."
Leerlinge Aya Najja moet na afloop haar vooroordelen drastisch herzien. "Ik dacht altijd dat de mensen het zelf schuld zijn, als ze naar de voedselbank moeten. Geen werk, hun eigen schuld. Maar niet iedereen heeft een keuze kunnen maken. Dat besef ik nu maar al te goed." De 14-jarige Aya heeft in haar eigen omgeving ervaren dat het moeilijk is om de eindjes aan elkaar te knopen. "Kinderen schamen zich het meeste. Vroeger kwamen kinderen vaak bij ons thuis eten, ik niet bij hen. Ze hadden niet genoeg te eten voor iedereen. Bij ons wel, we hadden ook altijd snoep in huis." Ze heeft veel meer begrip gekregen voor mensen die afhankelijk zijn van de voedselbank. Ze heeft voor hen zelfs een boodschap. "Ik zou het ook niet fijn vinden als we naar de voedselbank moesten gaan. Maar de mensen moeten zich niet schamen. Ik begrijp het nu wel."
Tijdens de rondleiding verwonderde ze zich wel over het grote en gevarieerde aanbod aan producten. Zelfs luxe artikelen. "Ik had echt niet zoveel eten verwacht. En niet alleen groenten en fruit. Er zaten echt lekkere dingen tussen. En dure. Lotus speculoos, Milka repen, een stapel dozen met Red Bull. Er zaten heel veel A-merken tussen, vond ik wel grappig om te zien. Dat kwam eigenlijk niet overeen met het stereotype beeld van de voedselbank."