'Blij dat we dit samen mogen beleven'
Oirlo | Pierre en Gerda Keijsers uit Oirlo vieren zaterdag 7 november hun 50-jarig huwelijk. De twee waren niet alleen privé partners, maar ook zakelijk. Loonbedrijf Keijsers was hun bedrijf. "Het loonbedrijf was alles voor ons, maar dat betekende wel dat het altijd 'geven en nemen' was in onze relatie."
Door Susan Gijsberts
Pierre Keijsers zag in november 1940 het levenslicht. Hij werd als vijfde geboren in een gezin van negen kinderen. Hij groeide op het landbouw-, vee- en loonbedrijf van zijn ouders op. Na de lagere landbouwschool ging hij dan ook vanzelfsprekend zijn ouders helpen. "Ik was een echte loonwerker in hart en nieren." Dat bleek ook uit het loonbedrijf dat hij en Gerda opzetten na hun trouwerij. Loonbedrijf Keijsers in Oirlo was geboren.
Gerda Keijsers werd in april 1941 geboren als eerste uit een gezin van zes kinderen. Zij werd groot op de boerderij van haar ouders in Merselo. Na de huishoudschool werkte Gerda thuis op de boerderij. Na het trouwen zorgde zij voor het huishouden en bracht hun twee dochters groot. "Maar ik was ook te vinden in het loonbedrijf. Met name als de drukke periodes aanbraken en Pierre lange dagen moest maken om samen met de werknemers het werk af te krijgen."
"Op Koninginnedag 1960 sprong de vonk over", weet Gerda zich nog goed te herinneren. "Ik weet het nog heel goed. Wij hadden elkaar al vaker gezien, maar toen in de danstent op die bewuste Koninginnedag hebben we elkaar écht ontmoet. Hoewel Pierre kort daarna anderhalf jaar in dienst moest, hielden wij contact. Na zijn diensttijd konden we vaker afspreken en na vijf jaar besloten we om te trouwen. Zes november 1965 was de grote dag. 's Morgens was het koud en mistig, en ik moest om half acht helemaal van Merselo naar Oostrum naar de kapper, maar kon de weg nauwelijks vinden. Ik zag geen hand voor de ogen."
Pierre en Gerda gaven elkaar om tien uur 's ochtends het jawoord. "Wij hebben de hele dag feest gevierd met familie en bekenden", vult Pierre aan. "Een mooi feest dat tot in de late uurtjes duurde." "Het was altijd hard werken in ons bedrijf, vooral tijdens de oogsttijd van de verschillende gewassen", legt Pierre uit. "Het loonbedrijf was alles voor ons, maar dat betekende wel dat het altijd 'geven en nemen' was in onze relatie. Wij hebben met veel plezier het bedrijf gerund, tot we het in 1989 hebben overgedragen aan collega's."
Gerda: "Veel tijd voor hobby's hadden wij niet, maar dat vonden wij niet erg. Ons hart lag bij het loonbedrijf en daar stoken we alle tijd in. De laatste vijf jaar dat we het bedrijf hadden, ben ik bij het koor in Oirlo gegaan. Daar ga ik nu nog steeds graag heen, terwijl Pierre zijn tijd vult met beugelen of het verzorgen van onze herten, één van zijn hobby's." "Onze dochters hebben ons vier kleinkinderen geschonken", besluit Pierre. "Helaas hebben we van twee kleinkinderen vroegtijdig afscheid moeten nemen. Wij zijn blij dat wij dit alles en ons gouden huwelijk nog samen mogen meemaken. We genieten volop van onze kinderen en kleinkinderen."