Bijna vijf sterren voor Kafra Tower

Tijdens de rondleiding in april in de Kafra Tower, een hagelnieuw onderkomen voor arbeidsmigranten op bedrijventerrein Keizersveld, ziet het er allemaal fraai uit. Venray Lokaal-commissielid Amira Luydens kijkt haar ogen uit. Ze zet ook haar kritische bril op, maar ziet niets wat haar verontrust. Ze vraagt na haar bezoek OTTO-directeur Frank van Gool of ze een tijdje in de Kafra-flat mag verblijven. Om zo afgewogen conclusies te kunnen trekken over de leefomstandigheden daar. Ze is welkom, verblijft er drie dagen en twee nachten. Dat brengt Luydens tot de volgende slotsom: “Het ziet er echt geweldig uit en het is er prima toeven. Zelfs op een bedrijventerrein.“

Ze schrikt zelf van haar eindoordeel, verontschuldigt zich bijna: “Ik kijk van nature kritisch naar dit soort initiatieven. Je hoort regelmatig de vaak verontrustende verhalen over huisvesting van arbeidsmigranten. Dat ze vaak met velen in slechte woningen zitten, dat ze op allerlei manieren overlast veroorzaken. Daarom ging ik met schrik in het lijf de uitdaging aan. Ik werk in een ziekenhuis en wil daar elke dag met een fit lichaam en een gezonde geest zijn. Ik keek daarom als een berg ertegenop, vooral tegen de nacht. Door de herrie wordt het een doffe ellende, dacht ik. Slapen zal niets uithalen. Niets was minder waar. Het was s’ avonds al erg rustig. Ik heb zelfs mijn eigen tv in het appartement wat zachter gezet om te voorkomen dat mensen last van mij zouden hebben. En heb vervolgens heerlijk geslapen in een prima bed, ondanks dat ik een lichte slaper ben. Ik werd compleet overvallen door de stilte. What the hell, dacht ik nog.”

Enkele weken terug werd de vier verdiepingen tellende Kafra Tower voor 92 arbeidsmigranten officieel geopend. Er zijn zestien appartementen voor elk vier personen en veertien tweepersoonsstudio’s voor stelletjes. Luydens verbleef volgens eigen zeggen in een relatief grote woonruimte met een keukentje en perfect sanitair. Luydens: “Het was het meest eenvoudige appartement in de flat. Ik kreeg eerder een luxere kamer aangeboden. Maar dat wilde ik niet. Er is servies, een goed uitgeruste kitchenette, een tv, goede zitmogelijkheden, kortom alle basisspullen zijn aanwezig. Beneden is een ontmoetingsruimte met koffie en thee, er is een spellenruimte, een receptieruimte voor de beheerder en de mensen kunnen fietsen huren die daar in een stalling staan. Ik sprak daar met veel bewoners. In het Engels. Ze wisten niet wat ik daar deed en praatten vrijuit. Ik ervoer daar saamhorigheid, rust en ook vrijheid. Ik sprak een Pool die op de fiets met zijn rugzakje naar hier kwam. Hij kwam voor wat gezelligheid dat hij op zijn eigen woonadres miste. Ook Kafra Tower-beheerder Jennifer is top of the bill. Ze vangt de mensen waar nodig op, beantwoordt alle vragen en begeleidt ze. En zorgt ervoor dat alles schoon blijft. Ze is als een moeder en is samen met haar partner 24/7 bereikbaar. De Kafra Tower is een doordacht plan. Ik stond er heel sceptisch tegenover. Het gaat alleen maar om geld, dacht ik. Het was voor mij echt een eyeopener.”
De Kafra Tower kan een doorbraak zijn in de huisvestingsproblematiek van arbeidsmigranten. Meestentijds zijn het legale en illegale initiatieven van inwoners en ondernemers die leiden tot onderdak voor buitenlandse werknemers. De gemeente staat er in dat geval aan de zijlijn bij. Bij de Kafra Tower had de gemeente dit keer wel het stuur in handen.

Luydens is in eerste aanleg geen voorstander om arbeidsmigranten op een bedrijventerrein te huisvesten. Daar komt ze op terug. “Waarom niet, denk ik nu. Als je het zo regelt moet het geen probleem zijn. Dat biedt perspectief voor meer van dergelijke initiatieven. Kafra heeft ook een chaletpark voor 240 arbeidsmigranten op De Hulst bij Oostrum. Daar hoor ik mindere geluiden over. Ik wil graag aan den lijve ondervinden hoe het is om daar te wonen.”

Maar die Kafra Tower, kun je echt geen kritiekpuntje noemen?
Luydens: “Als ik dan toch wat moet zeggen, dan zijn het de mensen die om elf uur ‘s avonds thuiskomen van de ploegendienst. Ze roken dan buiten een sigaretje, drinken en buurten nog wat. Dat hoor je dan. Maar dat duurde hoogstens een kwartiertje, daarna was het meteen weer stil, oorverdovend stil.”