Klokkenluider

Directeur Fred Weijers van Schouwburg Venray is weg. Waarom? Ik weet het niet. Ik vind het een vreemd verhaal en kan slechts naar de reden gissen. Was hij te licht voor deze duizendpootfunctie? Heeft hij blunders gemaakt? Zag hij het plan voor het multifunctionele cultuurhuis niet zitten? Kon hij niet door een deur met het bestuur van de schouwburg? Of heeft het toch iets te maken met de horeca? Vond hij de pannenkoeken van De Artiest-directeur Paul Franssen misschien niet lekker? Ik zou het antwoord op dé vaarwelvraag van Weijers oh zo graag willen weten, maar alle verantwoordelijke monden blijven deze week pot- en potdicht. 'Er is een verschil van inzicht over de gang van zaken binnen de schouwburg', is het enige wat bestuursvoorzitter Jos Vervoort inhoudelijk over het afscheid van Weijers wil vertellen. Schandalig, vind ik. Het is zijn plicht om tekst en uitleg te geven. In goede en slechte tijden. Hij zit er niet alleen voor mooiweerpraatjes. Onze schouwburg draait op heel wat subsidiegeld van de Venrayse gemeenschap. Daar hoort ook verantwoording bij. En duidelijkheid en transparantie. Door weinig tot niks te zeggen, werk je Venrayse indianenverhalen in de hand. Zeker nu Paul Franssen ook nog tijdelijk de pet van schouwburgdirecteur mag dragen. De schijn van belangenverstrengeling is er, maar vormt voor het bestuur geen enkel probleem. 'Als bestuur is het onze taak dat zaken zuiver en transparant blijven', aldus Jos Vervoort. Ja, inderdaad, maar doe dat dan ook! Ik wacht vol ongeduld op die intern rommelende aap, die klokkenluider die ongetwijfeld snel uit de Venrayse theatermouw komt. Hannes