Tot ziens!

Na ruim tien jaar werd het in mijn ogen hoog tijd. Natuurlijk kreeg ik ook in de afgelopen weken weer onnoemelijk veel handen op elkaar voor mijn grandioze columns, maar het kostte me wél steeds meer moeite om origineel te blijven. Heb ik u in de afgelopen jaren in dit prominente rode gebiedje nooit op de korrel genomen, dan heeft u geluk. Want ik heb, tot groot verdriet van de redactie en waarschijnlijk ook van u, maar tot vreugde van mijn vrouw, die nooit heeft gehouden van mijn lokale gesnoef op papier, hét besluit genomen om per 1 januari 2015 te stoppen als dé columnist van Rooj. Het is mooi geweest, het is tijd voor nieuw, veel en veel mooier en beter bloed. Ik heb het altijd een eer gevonden om mijn visie op het wel en wee in het Venrayse met u als lezer te delen, en ik hoop dat datzelfde ook andersom geldt. Voor al diegenen die ik ooit met de botte bijl of met zachte handschoentjes, ludiek of serieus, heb aangepakt, heb ik bij dezen nog een boodschap: het was nooit persoonlijk bedoeld, maar er zal ongetwijfeld aanleiding voor zijn geweest. Ik lig er niet wakker van, en ik hoop u ook niet. Ik wens mijn opvolgster in het nieuwe jaar veel succes. Ga haar stijl zeker niet vergelijken met de mijne, want er is maar een Hannes en dat ben ik! Ik hou ook geen dure afscheidsreceptie, cadeaus en goedgevulde enveloppen voor mij kunnen worden afgeleverd bij mijn betrouwbare collega's van Peel en Maas. Volgende week blik ik terug op een bewogen 2014. Nog een keer pak ik de pen met liefde voor u op en dan is het wekelijkse feestje voorbij. Het was me sinds 26 februari 2004, toen ik mijn eerste column schreef, ruim tien jaar lang een waar genoegen: tot nooit meer ziens! Desondanks fijne kerstdagen! Hannes