Afbeelding

Column Hannes: Sinterklaasstress

Column

Gelukkig is het weer bijna voorbij! Ik vind Sinterklaas een prima kerel, maar ben ook altijd weer blij als hij weer naar Spanje vertrekt. Dat vond ik vroeger, als vader, al, en nu ik al jaren opa ben en grijs en versleten, helemaal! Man, wat zijn kinderen toch druk als die gast met die rode mijter en zijn overwegend zwarte rechter- en linkerhanden in de buurt is. Maar het kinderfeest lijkt ook wel steeds gekker te worden. Ik kan me niet herinneren dat ik als kind zo veel gedichten en surprises moest maken als de jeugd van nu. Of het moet zo zijn geweest dat mijn vader of moeder destijds de kastanjes voor mij uit het knutselvuur heeft gehaald. Dat zou goed kunnen, want ik ben helemaal niet handig als je het over timmeren, knippen, plakken, tekenen of borduren hebt. Ik zie mijn kleinkinderen zwoegen voor klasgenoten, voetbalvriendjes, dansvriendinnen, en ook nog voor mij, hun allerliefste opa. Dat laatste is natuurlijk terecht, want ik maak al jaren, om ervoor te zorgen dat ze toch nog een beetje buiten kunnen spelen aan de vooravond van die oh zo stressvolle Sinterklaasavond, stiekem hun tijdrovende gedichten. Dit jaar was ik zo klaar:   Sinterklaas, beste vriend. Waar hebben wij kinderen die ellende aan verdiend? Vroeger hoefden we het niet. Van u en Zwarte Piet. Nu knutselen we de hele dag Maar we spelen liever buiten, als het van u mag. Maar met een iemand zijn we heel blij. Onze opa, dat is een kei. Verras hem op 5 december extra goed. Gewoon, omdat het van ons moet. Wij zijn erg blij met zijn rijmen. En hopen dat we volgend jaar minder hoeven te knippen, timmeren en lijmen. Sinterklaas, denk er eens een jaartje over na. Want al die knutselwerkjes verdwijnen toch maar in de la! We wensen u en ons op 5 december een fijne dag. Kinderen van Nederland: ben tevreden, begroet elk pakje met een brede lach!   Kleinkinderen van Hannes

Uit de krant