Column: Joeks

Ik was afgelopen weekend in het pittoreske Duitse stadje Altenahr.  Heerlijk leek me dat, een paar dagen met vrienden eropuit. Maar wat een feestweekend aan de Ahr moest worden, eindigde in een ramp. En ja, ik zeg het eerlijk: dat lag helemaal aan mij. Ik ben een tikje eigengereid, denk (en heb ook meestal) gelijk en ga eigenlijk altijd mijn eigen weg. En die weg is rechtdoorzee. Is iets slecht, dan zeg ik dat. Zint me iets niet, dan laat ik dat ook luid en duidelijk weten. En dat wordt niet door iedereen geapprecieerd. Ja, de Duitse schnitzels en sauerkraut met vette worsten waren prima te doen, maar ik werd werkelijk horendol van al die Nederlandse joekskapellen die op elke hoek van de straat stonden te tetteren. Die 'muzikanten' denken dat ze de inwoners en bezoekers van die knusse bergdorpjes  een plezier doen met hun 'concerten', maar hebben ze nou werkelijk niet in de gaten dat ze compleet voor gek staan met hun maffe T-shirts, hoedjes en getoeter? Blijf lekker in je eigen land!, zou ik tegen al die dweilorkesten willen schreeuwen. Of liever nog: berg je joeksige muziekspullen op of neem muziekles! Val mij in ieder geval niet lastig als ik van een rustig Duits wijnweekendje probeer te genieten. En laat me ook met rust als ik in Venray naar het Oktoberfest ga op 25, 26 of 27 oktober. En anders? Anders ga ik in datzelfde weekend naar het  theaterfeest van Kiwanisclub Schieëpersland of naar het culinaire feest Smaak zit tussen je oren. Alles is beter dan die joeksige muziek tussen je oren. Knoop dat maar in je oren! Hannes