Column: Donker

Ze waas donker, achtien joar en neet te kriege. Als ze vurbeej kwaam, dreide alle kupkes mei'. Als ik aan De Steeg denk, denk ik altijd aan het nummer 'Kroenenberg' van Rowwen Hèze. En aan het prachtige nummer waaraan het volgens mij refereerde€¦. Man, wat was ik verliefd op een chick uit De Steeg! Ze was slank, had mooie lange, zwarte haren en was week in, week uit gehuld in een veel te strakke, zebrageprinte legging met daarboven een tijgershirt met korte mouwen. En, ik weet het nog goed: de leren bh-riempjes kon je zien en ze knauwde altijd stoer op een kauwgom, en die was niet van Donald Duck! Wekelijks stiefelde ze in De Steeg aan me voorbij, op die veel te steile trap naar de cocktailbar, waar ze de avond altijd in stijl afsloot met een B-52. Ik wist dat als ervaren kroegtijger en 'So in love' natuurlijk, en posteerde me dan altijd op die trap, om haar toch even  van dichtbij te zien, soms voorzichtig te voelen en haar even hitsig toe te knikken. Als ik dronken genoeg was, durfde ik haar zelfs aan te spreken. Heel even maar, want haar vriend was een of andere gespierde boer met lange haren, een hardrocker, uit een van de kerkdorpen uit de buurt. Die moest me niet, en meer mensen niet, want na het avondje uit, als de discobus arriveerde, stond hij vaak te meppen voor de discotheek op straat. Dat was ook De Steeg, samen dronken knokken op straat. Even de spieren ontspannen na dat gehang aan de tap! Heerlijk, toch? Ik zat er een keer tussen, na het avondje dat Loïs Lane in De Steeg op de planken stond. Dat was wat mij betreft de mooiste De Steeg-avond ooit! Natuurlijk, La Vita, de Belgische bijna-huisband van De Steeg, was  met zijn muziek, grappen en grollen en verkleedpartijen ook altijd goed voor een heerlijk avondje uit, maar die toen nog jonge zusjes Suzanne en Monique Kleman stalen de show helemaal! De zaal puilde uit, er kon geen kip meer bij en de tappers van De Steeg draaiden overuren. Na afloop was het natuurlijk weer duwen, trekken, gratis kroketten eten en spugen in die veel te kleine cafetaria van De Steeg, maar dat mocht de pret niet drukken. Ja, ik ben van de partij als De Steeg nog een keer zijn deuren opent op zaterdag 9 november. De Steeg gaat plat, een stukje historie verdwijnt. Voor mij en voor een hele generatie. Tot zaterdag 9 november! Ik ben nieuwsgierig hoe grijs jullie allemaal zijn geworden€¦ Hannes